Prowizja za udzielenie pożyczki nie jest opłatą za usługę ciągłą

Przychód podatkowy z tytułu prowizji za udzielenie pożyczki jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Data jego powstania jest tożsama z momentem wykonania usługi jednorazowej polegającej na udzieleniu pożyczki pożyczkobiorcy.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 sierpnia 2021 r. (II FSK 486/21).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka udziela długoterminowych pożyczek na okres od sześciu do 24 iesięcy. Na całkowity koszt pożyczki składa się opłata przygotowawcza, suma miesięcznych prowizji oraz odsetki. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc, za który naliczana jest prowizja. Wcześniejsza spłata pożyczki zobowiązuje pożyczkobiorcę do zapłaty prowizji wyłącznie za rozpoczęte okresy rozliczeniowe. Zdaniem pożyczkodawcy prowizja jest należna spółce w miesięcznych okresach rozliczeniowych, o których mowa w art. 12 ust. 3c ustawy o CIT. Tym samym, w ocenie podatnika, powinien on rozpoznawać przychód z tytułu prowizji częściami, ostatniego dnia każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego, zgodnie z przyjętym w umowie pożyczki harmonogramem spłat pożyczki.

Z tym stanowiskiem nie zgodził się jednak dyrektor KIS. Powołując się na art. 12 ust. 3a ustawy o CIT uznał w interpretacji, że momentem powstania przychodu podatkowego w przypadku prowizji będzie data wykonania usługi, tj. data udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę. Spółka wniosła...